AKT ZAŁOŻENIA SZKOŁY - z zapisów w I tomie kroniki, z posiadanych dokumentów i z rozmów z pierwszymi osadnikami we wsi Sobiechy wynika, że po zakończeniu II wojny światowej do Sobiech i okolicznych miejscowości przybywa najpierw ludność z Suwalszczyzny. W 1946 r. pojawiają się osadnicy z Wileńszczyzny a w roku 1948 z województw: rzeszowskiego i lubelskiego w ramach przesiedleń w "Akcji Wisła". Zachodzi potrzeba zorganizowania szkoły. Tego zadania podejmuje się pierwsza kierowniczka Zuzanna Kisłowska. W roku szkolnym 1946/47 prowadzi sama cztery oddziały z ogólną liczbą 49 uczniów. Najważniejszym zadaniem wychowawczym jest wówczas integracja społeczności szkolnej. Rodziny zamieszkujące obwód szkolny pochodzą z różnych stron Polski. Wielu uczniów jest przerośniętych.

AKT EREKCYJNY - na początku lat osiemdziesiątych bardzo ważnym problemem wymagającym rozwiązania staje się poprawa bazy lokalowej szkoły. Dzieci uczyły się w trzech budynkach nie spełniających wymogów higieny szkolnej (brak bieżącej wody, brak c.o., przegęszczenie w klasach, np. na 14,6 m2 uczyło się 18 uczniów. Koniecznym stała się rozbudowa i modernizacja 7 maja 1989 r. odbyła się uroczystość wmurowania aktu erekcyjnego z udziałem posłów, władz wojewódzkich, gminnych, Stowarzyszenia Narodowego Czynu Pomocy Szkole i organizacji wspierających Społeczny Komitet Rozbudowy Szkoły w Sobiechach.

Fakt wmurowania aktu potwierdzili:

  • Przew. Woj. Komitetu Narodowego Czynu Pomocy Szkole w Suwałkach - Wiesław Kołodziejski 
  • I sekretarz KW PZPR w Suwałkach - Waldemar Berdyga 
  • Prezes WK ZSL w Suwałkach - Kazimierz Kozioł 
  • Przewodniczący WK SD w Suwałkach -Marian Luto
  • Sekretarz KW PZPR w Suwałkach - Stanisław Sawicki
  • Przewodniczący RW PRON w Suwałkach - Henryk Kulczycki
  • Przewodniczący Wojewódzkiej Rady Narodowej w Suwałkach - Edward Smoła
  • Wojewoda Suwalski - Kazimierz Jabłoński
  • Przewodniczący Wojewódzkiej Komisji Planowania w Suwałkach - Jarosław Żagiel
  • Kurator Oświaty i Wychowania w Suwałkach - Lucjan Chrzanowski
  • I sekretarz KG PZPR w Budrach - Lucyna Krutelewicz
  • Przewodniczący GK ZSL i Przewodniczący Gminnej Rady Narodowej - Jan Królik
  • Przewodniczący RG PRON i Inspektor Oświaty i Wychowania w Budrach - Jan Kunio
  • Naczelnik Gminy w Budrach - Edward Oczkowski
  • Dowódca Jednostki Wojskowej w Wegorzewie - Wiesław Pietrzak
  • Szef RUSW w Węgorzewie - Wojciech Kielich
  • Dowódca Placówki WOP w Węgorzewie - Henryk Baranowski
  • Dyrektor PPB "Prefabet" Niegocin - Marian Grabikowski
  • Dyrektor PGR w Ołowniku - Krzysztof Trejbszo
  • Komendant Hufca ZHP w Wegorzewie - Jan Biłat
  • Członek Prezydium GRN w Budrach - Kazimierz Ziółkowski
  • Przewodniczący Społ. Komitetu Rozbudowy Szkoły Podstawowej w Sobiechach - Eustachy Wus
  • Przewodniczący Komitetu Rodzicielskiego w Sobiechach - Krystyna Liszewska
  • Zastępca Inspektora Oświaty i Wychowania w Budrach - Roman Hoły
  • Przedstawiciel Rady Pracowniczej PGR w Ołowniku - Franciszek Juszczuk
  • Dyrektor Szkoły Podstawowej w Sobiechach - Tadeusz Józefowicz
  • Przewodniczący Samorządu Uczniowskiego szkoły Podstawowej - Robert Kowalewski
  • Wykonawca robót - Władysław Kozij

W części artystycznej wystąpili uczniowie i rodzice. Dyrektor Tadeusz Józefowicz podziękował za prace wykonane w czynie społecznym przy zalewaniu ław fundamentowych pierwszego segmentu. Przedstawił zebranym efekty starań Społecznego Komitetu Rozbudowy Szkoły, związane z przygotowaniem dokumentacji technicznej, uzyskaniem zezwoleń na budowę, z wprowadzeniem inwestycji do planu rzeczowo-finansowego województwa suwalskiego, znalezieniem wykonawcy, itp. Goście zapoznali się z wystawą prezentującą dotychczasowy dorobek dydaktyczno-wychowawczy szkoły. Była to uroczystość o randze wojewódzkiej.

 

BUDOWA - w 1984 r. ukonstytuował się spośród rodziów dzieci z Sobiech , Ołownika PGR, Ołownika Wsi , Pawłowa i Pochwałek Społeczny Komitet Rozbudowy Szkoły w Sobiechach. Główny ciężar zadań przyjął zakład opiekuńczy szkoły - Państwowe Gospodarstwo Rolne w Ołowniku, którego dyrektorem był inż Krzysztof Trejbszo. Koordynacją prac zajmował się dyrektor szkoły mgr Tadeusz Józefowicz. Do momentu rozpoczęcia inwestycji tj. do września 1988 r. wykonano w czynie społecznym następujące zadania:

  • rozebrano budynek inwentarsko-gosodarczy pozyskując część drewna, cegieł i dachówek;
  • naprawiono drogę dojazdowa do szkoły;
  • przygotowano plac budowy poprzez wypiłowanie drzew i odwodnienie terenu;

W tym czasie dokonano zbiórki środków finansowych od mieszkańców wsi i rad sołeckich. Rozprowadzane były ponadto cegiełki Narodowego Czynu Pomocy Szkole. Dyrektor szkoły podjął się zadania znalezienia projektantów i zebrania dokumentów niezbędnych przy ubieganiu się o pozwolenie na budowę. Koncepcję architektoniczno- budowlaną opracowano w Pracowni Usług Architektonicznych Oddziału Białostockiego Stowarzyszenia Architektów Polskich. Architektem prowadzącym był mgr inż. arch. Jan Kabac a autorem projektu arch. Andrzej Poraszko. Pozwolenie na budowę wydał Architekt Wojewódzki w Suwałkach. Rozbudowa i modernizacja SP w Sobiechach uchwałą Wojewódzkiej Rady Narodowej w Suwałkach została przyjęta do realizacji jako inwestycja z udziałem czynu społecznego. Oznaczało to konieczność pozyskania tzw. "wkładu społecznego" w wysokości 30% ogólnych kosztów budowy w danym roku (prace przy przygotowaniu planu budowy, rozbiórki , zalewaniu ław fundamentowych, transportu materiałów budowlanych, zbiórka środków finansowych) . Jesienią 1988 w pracach społecznych oprócz PGR w Ołowniku i mieszkańców wsi wchodzących w skład obwodu szkoły, brali udział żołnierze z JW. W Węgorzewie, funkcjonariusze RUSW , żołnierze WOP z Augustowa , Nadleśnictwo Klimki, OSP Olownik, uczniowie SP Sobiechy i nauczyciele z gminy Budry. Wykonawcą inwestycji zostało Prywatne Przedsiębiorstwo KOZBUD Władysława Kozija .Podwykonawcami byli Zakład Instalatorstwa Hydraulicznego Zenona Moskala i Zakład Instalatorstwa Elektrycznego Ryszarda Ziarka. Od 1990 r. zmieniły się zasady finansowania inwestycji. Zarząd Gminy Budry, któremu przewodniczył wójt gminy Edward Oczkowski podpisał umowę z Kuratorem Oświaty w Suwałkach Jarosławem Zielińskim, że 2/3 środków na inwestycje przeznaczy gmina a 1/3 kuratorium . W 1993 r . Społeczny Komitet Rozbudowy i Zarząd Gminy Budry przy poparciu Kuratorium Oświaty w Suwałkach) zwrócili się o pomoc finansowa do Europejskiego Funduszu Rozwoju Wsi w Warszawie. Taką pomoc w wysokości 0,5 mld złotych otrzymano.

 

Kalendarium realizacji zadań inwestycyjnych:

  • 1983.12 - wystąpienie dyrektora szkoły na Gminnej Konferencji w Budrach z wnioskiem o konieczność rozbudowy i modernizacji budynków szkolnych w Sobiechach.
  • 1984.09.14 - zebranie rodzicielskie , na którym powołano Społeczny Komitet Rozbudowy Szkoły.
  • 1985.02.28 - KOiW w Suwałkach akceptuje program rozbudowy.
  • 1985.12.24 - Naczelnik Gminy Budry wydaje decyzję określającą miejsce i warunki realizacji inwestycji.
  • 1987.07.18 - Architekt Wojewódzki - Wydział Planowania Przestrzennego wydaje pozwolenie na budowę.
  • 1987.07.28 - decyzje KoiW zatwierdzające założenia techniczno - ekonomiczne na rozbudowę szkoły.
  • 1988.04. - zebranie Społ. Kom. Rozb. Szk, na którym ustalono harmonogram prac.
  • 1988.05.06 - wykonanie odwodnienia, transport żwiru , dren, koparki.
  • 1988.12. - zakończono wylewanie fundamentów i przystąpiono do budowy ścian.
  • 1989.05.07 - uroczyste wmurowanie Aktu Erekcyjnego z udziałem władz wojewódzkich , gminnych, posłów, wielu gości i mieszkańców obwodu szkolnego.
  • 1989.09.-1990.10 - przerwa na budowie spowodowana brakiem środków finansowych
  • 1990.11.21 - posiedzenie Zarządu Gminy z udziałem Kuratora Oświaty w sprawie wznowienia prac inwestycyjnych.
  • 1991.02 - zbudowano dach na segmencie B i wstawiono część okien.
  • 1992.04.12 - budowa segmentu A i kotłowni
  • 1993.01.08 - prace instalatorskie i wykończeniowe segmentu B.
  • 1993.08.23 - odbiór jednego z segmentów.
  • 1994.08 - zakończenie budowy drugiego segmentu.

 

DYREKTORZY - pierwszą po wojnie kierowniczką szkoły w Sobiechach była Kisłowska Zuzanna zd. Rusakiewicz. Z.K. ur. się w Wilnie w 1900 r. w rodzinie urzędnika pocztowego. W 1920r. ukończyła Seminarium Nauczycielskie w Wilnie i wyszła za mąż za Kazimierza Kisłowskiego zam. w Iwanówce gm. Turgiele , pow. Wileński. W tym samym roku podjęła pracę w Publicznej Szkole Powszechnej w Katuciszkach. Oprócz pracy zawodowej Z.K. zajmowała się szeroką działalnością społeczną, szczególnie w upowszechnianiu czytelnictwa i oświaty dorosłych. W życiu rodzinnym zajmowała się wychowywaniem siedmiorga dzieci (2 synów, 5 córek). W latach 1941-44 prowadziła tajne nauczanie . W czerwcu 1946 r. wraz z rodziną przyjechała jako repatriantka na Ziemie Odzyskane , gdzie mąż otrzymał gospodarstwo rolne we wsi Wężówko bm. Olszewo. W 1946 r. Z.K. przystąpiła do zorganizowania i założenia szkoły w Sobiechach. Zostaje kierownikiem szkoły. W roku szk. 1946/47 była to szkoła 4-klasowa z jednym nauczycielem. W następnych latach szkoła zwiększa się organizacyjnie do 5 klasy w r. 1947/48 , sześciu w 1948/49, osiągając w r. 1949/50 pełną organizację. Pracowało 3 nauczycieli. Organizacja i prowadzenie szkoły w tych latach przez kobietę sprawiało wiele trudności i problemów. Wynikały one z osobistej postawy Z.K. Brak przynależności partyjnej spowodował , że w r. 1953 została odwołana ze stanowiska kier. Szkoły i przeniosła się do pracy w miejscowości Rudziszki. Potem pracowała w szkołach w Olszewie i Pawłowie. Zmarła w 1984r. Jest pochowana na cmentarzu w Golubiu - Dobrzyniu.

Funkcję kierownika szkoły w 1953 r. obejmuje po Z. Kisłowskiej Okułowicz Stanisław, który pracuje w SP Sobiechy do roku 1979 (do czasu przejścia na emeryturę). S.O.ur. się w 1919 r. na Wileńszczyźnie. Ukończył Seminarium Nauczycielskie im. Władysława Syrokomli w Wilnie. Podczas okupacji prowadził tajne nauczanie młodzieży. Po wojnie przyjechał na Dolny Śląsk , skąd przybył na Mazury do Sobiech. Tu przepracował 26 lat , ucząc języka polskiego, a później historii. Za swoją działalność odznaczony został Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Po odejściu na emeryturę S. O. wrócił na Dolny Śląsk i zamieszkał w Głogowie. Zmarł w r. 1993 w Głogowie.

W latach 1979-81 dyr. Szk. Zostaje P Maria Wasilewska zd Lisowska. M.W. ur. 18.04.1938 r. w Poberży pow. Wileński. W 1946r. wraz z rodzicami przybyła do Polski i zam. w okolicach Nysy Kłodzkiej. W 1947 r. rodzice przenieśli się na Mazury i zamieszkali we wsi Wężówko pow. Węgorzewo . M.W. rozpoczęła naukę w SP w Sobiechach , później ukończyła LP w Giżycku i jako n-lka wróciła do SP Sobiechy w 1959r. Pracując , ukończyła studia na SN(biologii z chemią), a później uzyskała dyplom kwalifikacji równoważny studiom zawodowym w Gdańsku. Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi dla ZHP, Odznaką Honorową PCK, Honorową Odznaką Ofensywy Zuchowej, Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 1989 r. odeszła na emeryturę i zamieszkała w Węgorzewie.

W r. szk. 1981/82 funkcję dyrektora powierzono mgr. T. Józefowiczowi. T.J. ur. 18.05.1950r. w Węgorzewie. S.P. ukończył w Sobiechach, LO w Węgorzewie, SN (fizyka i matematyka)w Olsztynie. Następnie podjął studia na UG na kierunku fizyka i ukończył je w 1977r. Przez cały czas pracuje w SP Sobiechy, kierując placówką. W tym czasie nastąpiła rozbudowa szk. nadano szkole imię i ufundowano sztandar, uroczyście świętowano jubileusz 50-lecia szkoły. Szkoła kierowana przez T.J. nawiązała ścisłą współpracę z J.W. w Węgorzewie, WOP-em i innymi placówkami. T.J. został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi. W 2000 r. szk. Otrzymał nagrodę kuratora. Placówka kierowana przez T.J. jest liczącą się w pow.

IMIĘ I SZTANDAR - w 1988 roku rozpoczęła się rozbudowa i modernizacja naszej szkoły i od tego roku, czyli od 70-tej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości, staramy się w działalności wychowawczej szkoły rozbudowywać nurt patriotyczny poprzez m.in. wdrażanie uczniów i środowiska do szacunku dla symboli narodowych, które były zawsze związane z losem naszego narodu, a zwłaszcza w trudnych latach walki o niepodległość, kiedy to rozbudzały w sercach Polaków tęsknotę za własnym krajem, za wolnością i potęgowały wolę walki o niepodległość. Praca szkoły na rzecz bohatera (patrona) i sztandaru rozpoczęła się 26 stycznia 1994 roku powiadomieniem rodziców o zamiarze nadania szkole imienia i ufundowania sztandaru. 18 marca 1994 roku podczas zebrania trójek klasowych padły pierwsze propozycje imienia a 21 marca Rada Pedagogiczna opracowała koncepcję uroczystości nadania imienia. W dniu 23 marca dyrektor Tadeusz Józefowicz wyjeżdża do Kuratorium Oświaty, następnego dnia zostaje rozesłanych do rodziców i środowiska 100 ankiet z propozycjami różnych patronów.

Na liście pojedynczych postaci lub tzw. bohaterów zbiorowych znaleźli się (w nawiasie liczba uzyskanych głosów):

  • Kajka (5)
  • Kętrzyński (2)
  • Kopernik (1)
  • Szare szeregi (5)
  • Powstańcy Warszawy (2)
  • Wojsko Polskie (3)
  • Piłsudski (1)
  • Armia Krajowa (1)
  • Maria Curie-Skłodowska (2)
  • Korczak (3)
  • Osadnicy na Ziemiach Odzysk. (4)
  • Konstytucja 3 Maja (1)
  • Bohaterzy Listopada (32)
  • ks. Jan Kipiel

 

Wobec powyższych propozycji Rada Pedagogiczna podjęła w dn. 25 marca 1994 r. wstępną uchwałę o udzieleniu największego poparcia propozycji nadania Szkole Podstawowej w Sobiechach imienia Bohaterów Listopada 1918 r. równocześnie z pracami nad patronem rozpoczęły się przygotowania do projektu sztandaru - zostaje ogłoszony konkurs pod tytułem "Projekt sztandaru szkoły". Do prac zostaje zaangażowana gmina, m.in. wójt Edward Oczkowski i Antoni Żemajtis (dyr. Szkoły w Budrach), którzy wyrazili zgodę na pracę w Komitecie Fundacji Sztandaru, uzupełnionego przez członków Rady Pedagogicznej w następujących osobach:

  • Tadeusz Józefowicz dyr. szkoły
  • Anna Walczak
  • Teresa Bryżys
  • Bogdan Rabij
  • Ryszard Szewczyk

I przedstawicieli rodziców:

  • Danuta Trejbszo
  • Bogdan Jedliński
  • Janina Barszcz
  • Michał Biłas

 

W kwietniu podczas spotkania z Romualdem Józefowiczem (historyk) uzgodniono wymiary sztandaru: 110 cm x 90 cm, długość dwuczęściowego drzewca 250 cm i zakończonego metalowym godłem. Przy pracach związanych z projektem sztandaru związanych było wiele osób i instytucji spoza środowiska gminy Budry, m.in. Janusz Onyszkiewicz, miesięcznik "Wychowawca", Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, dyrektor "Bonami" w Poznaniu (wytwórnia filmów naukowych, Andrzej Stawarz (dyr. Muzeum Niepodległości w Warszawie), firma Haft-Art. W Poznaniu, Leokadia Mierzejewska (projektantka) z Warszawy.

Następnym etapem pracy było zorganizowanie seminarium pod tytułem "Droga Polski do odzyskania niepodległości w 1918 r.", które odbyło się w dniu 21 marca 1995 r.

W kwietniu 1995 r. zostały ukończone prace nad projektem sztandaru (projekt został wykonany przez Andrzeja Langera) i jeszcze tego samego miesiąca został oddany do haftowania siostrom westiarkom w Zarębach Kościelnych. Od tego momentu prace posunęły się błyskawicznie. We wrześniu dyr. Tadeusz Józefowicz sporządza i składa wniosek o nadanie imienia i ufundowanie sztandaru do Kuratora Oświaty i Wychowania w Suwałkach. Wniosek zostaje podpisany przez Radę Pedagogiczną, Samorząd Uczniowski i Komitet Rodzicielski.

Na posiedzeniu Rady Pedagogicznej w dn. 24 października 1995 r. zostaje podjęta uchwała, że w dniu 8 listopada odbędzie się uroczystość nadania imienia i wręczenia sztandaru. Rozpoczynają się prace nad przygotowaniem uroczystości, które trwają do 7 listopada. W tym dniu Jarosław Diduch ukończył prace związane z wykończeniem drzewca, umocowaniem sztandaru i osadzeniem na drzewcu "gwoździ".

W dniu 8 listopada 1995 r. pod hasłem "Jest Polska i będzie do końca jeśli jej starczy Twej Siły", odbyła się uroczystość nadania imienia Bohaterów Listopada 1918 r. i wręczenie sztandaru.